Güneş güzel yüzünü, saklıyordu doğadan
Bulutları önüne perde eder gibiydi.
Rüzgar soğuk esiyor, bizi üşütüyordu.
Yağmur hızlı yağıyor, bizi ıslatıyordu.
İşte öyle bir gündü, yapraklar düşüyordu.
Bu havayla insanlar pek hüzünlü gibiydi
Mutluluk saklanıyor bize görünmüyordu.
İşte öyle bir gündü, insanlar hüzünlüydü.
İlkokul döneminde yazdığım bir şiir;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder